Kdz. Ereğli Belediyesi’nin Bülent Ecevit Üniversitesi ile birlikte düzenlediği “Heracleia Pontika Yüzey Araştırması Kapsamında Karadeniz Ereğli’nin Arkeoloji Potansiyeli” panelini baştan sona izledim.

Yeterliydi-yetersizdi tartışmaları ayrı bir konu da, kendi adıma ben çok mutlu olduğumu ifade etmek isterim.

Kim olmaz ki?

Bölgemizin ihmal edilmiş bir konusu şöyle veya böyle masaya yatırılıp da konuşulabiliyorsa, çok önemli  bu da bir adımdır.

Var ise yetersizliği,  tamamlaması gerekenler ilgi gösterirlerse o eksik de giderilir.

Önemli olan başlamak.

O “başlama” işi bitti.

Şimdi sıra ikinci adımlarda.

 

Panelin ardından farklı sesler geldi.

Ne kadar güzel.

Konuya ilgi duyanlar çıktılar ve görüşlerini dile getirdiler.

Alınmak yok!

Kızmak yok!

Doğru ya da  yanlış, bu durum muhataplarını ilgilendirir tabi ki.

Önemli olan görüşleri dile getirmek ve çok zıt da olsa, seviyeli bir üslup içinde bu düşünceleri anlamak, anlamaya çalışmak ve de konuşabilmek.

Panel sonrasında Belediye Başkanı Hüseyin Uysal ile konuşurken görüşümü sorduğunda “Ereğli burada konuştu” dedim.

Devamını şöyle getirdim:

“Ereğli’de konuşması gerekenler bir arada olamıyor. Bu konuda  büyük eksiklik var. Akşam herkes evine çekiliyor. Oysa bu enerjiyi bir arada olarak kentimiz adına doğru işlerde kullanmalıyız.”

 

Rahatsızlığından dolayı eğitimini alıp da uzun yıllar severek yaptığı mesleğinden uzaklaşan Ali Suat Eser ile kısa bir sohbet yaptık ki, o da şunu söyledi:

“Eskiden nasıl sık sık bir araya gelerek kentimiz ve ülkemiz sorunlarını ve konuları hakkında konuşuyorduk. Ve o konuşmalar ile bir çok gündem oluşturmayı başarırdık.”

Gerçekten de öyle.

O adap vardı.

O saygı ve anlayış da.

Haberler de nasıl paylaşılırdı?

Paylaşma ve paslaşmanın temelinde toplumsal konular vardı tabi ki.

Bir meslektaşın gündeme taşıdığı konunun peşinde durulur ve hep birlikte fikri takip yapılırdı.

Ya şimdi?

Kentteki insanlar birbiriyle konuşamıyor ki.

Konuşamayan insanlar topluluğu olunca, gündem de güçlü oluşturulamıyor.

Bu acı gerçek her geçen gün ara daha çok açılarak devam ederken, güzel örnek bulamıyor insan.

 

Sözü yine o panele getirdiğimde, beni mutlu eden ve bu tür konuların toplumun tüm kesimlerini de içine alan ortam ve zeminleri sağlaması gerekenlere büyük görevler düştüğünü hatırlatmak isterim.

Ereğli artık ortaya bir fotoğraf koymalı.

Konular tek tek tespit edilerek o fotoğrafın kareleri de ilmik ilmik dokunarak önümüze bakmanın bakabilmenin ortak aklında buluşulmalı.

Umudum olmasa da umutsuzluk daha kötü olduğundan, ışığı aramaya devam edeceğiz.

Yok ki başka yolu.

Başka Ereğlimiz yok bizim.

Bir tane var.

O da Karadeniz Ereğli.