Görünen o ki, bu günler çokkkk iyi günler.

Şu anda gırgıra aldığmız,

Kafa yaptığımız,

Önemsemediğimiz,

Hatta alay malay ettiğimiz o şey var ya,

Sınırsız ve ayrımsız giriyor bedenlere. 

Oradan buradan sızdığı ve her yerde de değişimlere uğrayarak ve de amaca giden yolda her durumu mübah sayarak ilerliyor.

Durum bu durum.

Tehlikenin farkında olmayanlara, Aziz Nesin’in bir öyküsünü armağan etmek istiyorum bugün.

Şu stresten çıkmak gerek.

Derin bir nefes alalım önce hele.

*

….Fıtık amcanın güzel ve küçük karısı sokakta hep çarşaflı geziyor. Fıtık Amca çok kıskanç olduğundan, gencecik karısınınkadın akrabalarıyla bile sık görüşmesini istemiyor. İyi ama, kızın da canı sıkılıyor. İşte bu yüzden, kendisinin evde bulunmayacağı iki gün karısına alışveriş için çok uzaklara gitmemek koşuluyla sokağa çıkabileceğini söylüyor. Genç kadın ne yapsın sokakta tek başına? Sinemaya gidip gidemeyeceğini soruyor. Fıtık Amca uzun uzun düşünüyor. O dolaylardaki sinemalarda oynayan filmleri seyredip “Hazret-i Ömer’in Adaleti” adlı yerli filmi uygun bulup karısına o filmi görebileceğini söylüyor. Necmiye…Genç karısının adı. Gidiyor sinemaya…Fıtık Amcanın içi kırpır. Ertesi akşam erkenden eve dönüyor. Oh, çok şükür Necmiye evde.

-Necmiyaa!

-Efendim?

-Ne yaptın ben yokken?

Necmiye yana yakıla anlatmaya girişiyor!

– Ah, sorma!

Nasıl sormasın, meraktan çatlıyor!

– Ne oldu Nacmiya?

– Öyle bir şey geldi ki başıma, şaştım şaştım kaldım.

– Ne geldi başında?

Necmiye saf saf anlatıyor!

– Senin söylediğin sinemaya gitmek üzere çarşaflandım.

– Şok güzel.

– Çıktım sokağa.

– Avet?

– Yolda giderken bir herif sokuldu yanıma?

–Bir herif?
– Evet. Ben gidiyorum, o da yanımda gidiyor. Ben gidiyorum, o da gidiyor. Dur bakalım, ne olacak, diye merak ettim.

Fıtık Amca çok bozulur ama, karısına belli etmemeye çalışarak o da çok şaşmış görünür!

– Allah Allah… Ban da şok merak ettim. du bakali n’olecak?

– Ben gidiyorum, o gidiyor. Bööyle yanımda. Dibimden ayrılmıyor. Dur bakalım, n’olacak diyorum içimden…

– Fa suphanellah… du bakalî n’olecak?

– Bilet alıyorum o senin dediğin sinemaya… Aaa, adam da bilet alıyor. Ben sinemaya girdim, adam da girmez mi?

Bu kez Fıtık Amca atik davranıp karısından önce sordu:

-Ve minelgaraip… Du bakali n’olecak? Sonra?

– Sonra, ben bir koltuğa oturdum. O da yanımdaki boş koltuğa oturmaz mı?

– Hayret! Du bakali n’olecak?

– Işıklar söndü, film başladı.

– Eeee? Anlat Nacmiyaa?

– O herif elini bacağıma atmaz mı?

– Ne diyorsun, velacaip…

– Çarşafımın eteğinin altından elini sokmaz mı? Aaa! Şaştım kaldım…

– Ne yapacak?

– Bilmem. Ben de onu merak ediyorum ya… Dur bakalım, n’olacak diye bekliyorum.

– Vallahi ban da berak ettim yahu… Du bakali n’olecak?

– Sonra o herif oramı buramı karıştırmaya başladı. Doğrusu çok merak ettim. Sen olsan merak etmez misin?

Fıtık Amcanın gözlerinden ateşler saçılıyor ama, karısı o denli saf ki, kızsa, hiç yakışık almayacağı için o da karısına uyup soruyor!

– Nacmiya, du bakalî n’olecak?

– Sonra “Hazret-i Ömer’in Adaleti” bitti. Lambalar yandı. Ben kalktım, o da kalkmaz mı?

– O harif da?

– Evet…

– Velacaip ve minelgaraip… Du bakali n’olecak?

– Çıktım sinemadan, o da çıktı. Ben yürüyorum, o da yanımda yürüyor.

– Aman Nacmiya, vallahi şok marak ettim. Du bakali n’olecak?

– Ben de merak ediyorum. Ben köşeyi saptım.

– Harif da saptı mıı?

– Saptı.

– Anlat sabuk Nacmiya, şok maraklı.

– Bizim apartımanın kapısından girdim, herif de girdi. Dur bakalım, n’olacak diye merak içindeyim.

Fıtık Amca ter içinde…

– Sonra?

– Bizim kata çıktım, herif de çıktı.

– Vay herif vay!

– Çantamdan anahtarı çıkarıp bizim dairenin kapısını açtım, girdim içeri, o da girmez mi?

– Harif da yallah içeri…

– Evet…

– Du bakali n’olecak… Aman anlat şabuk Nacmiya…

– Eve gelince yatak odasına girip elbet soyundum. O da soyunmaz mı?

– Ne diyorsun Nacmiya… Du bakali n’olecak?

– Soyununca yatağa girdim. Olur şey değil, o da benimle yatağa girmez mi?

Fıtık Amca kızgın demirle dağlanmış gibi haykırır:

– Ayvaaah! Du bakali n’olecak?

– Ben de yatakta ne olacak diye merak ediyorum.

– Aman Nacmiya, vallahi meraktan şatlayacak ban… Söyle şabuk, ne oldu Nacmiya?

– Hiç canım… bişey değilmiş, ben de boşu boşuna merak etmişim.

Boncuk boncuk ter döküyordu Fıtık Amca.

– Yok yahu.. Peki, ne oldu Nacmiya? ne yaptı?

– Aynen senin her gece yaptığını..