Önce o gitti !
O dediğim büyük usta.
Kalem.
Kimlik.
Duruş,
İdol.
O, Turan Kayalı.
Yıl 1987, aylardan da Şubattı.
Avni Saka gitti ardından.
Nihat Can’ı unutabilmek mümkün mü?
Dost Ruhi Göktekin’de Samsun’da ayrılıverdi aramızdan.
Ve İlhan Yapıcı. Bölgenin maden ocaklarındaki ölümlerin dışındaki en büyük kaderi (!) kansere yenik düştü.
Şimdi de Mahir Çetin.  Bilip tanıyanların ifadesi ile Mahir Usta.
Yok artık!..
Bu saydıklarım Turan Kayalı’nın Ereğli Memleket’teki kadroları. 
O bayrağın altında olup, son ana kadar taşımaya gayret edenlerden biri olarak baktığımda geçmişten bugüne ‘kim kaldı?’ sorusuna takılıyorum.
Sahi kim kaldı?
Ama o kadrodan.
Kumpas tutan, hurufat elleyen, daktilonun tuşlarında haberler üreten kim kaldı?
Bir iki kişi.
**
O dönemin refik kadroları arasındaki; Birol Karadeniz’i, Şadan Sönmez’i, Kemal Çetindağ’ı, Fazlı Vural’ı, Yılmaz Yaman’ı, Behzat Atalar’ı ve diğerleri daha dün gibi sanki.
Sımsıcak anıları saklı dostlarında, dost yüreklerde.
O yıllar!
Ne kadar çok şey verdiniz ve aldınız..
Bir gün an geldiğinde gideceğiz elbette yanlarına. 
Gittiğimizde, onlardan sonraki mesleki yaşananları götüreceğiz yanımızda.
Ama utanarak.
**
Mahir Abi konumuz.
Ereğli Memleket’te tanıdığım ve sol mücadelenin içinde yürek yüreği birlikte olduğum demokratik sosyalizmden yana bir büyüğümdü Mahir Çetin.
Sendikal hareketin en önündeydi.
12 Eylül öncesi CHP, sonrasında DSP ve yine CHP’de yer aldı hep.
12 Eylül’ün karanlığından çıkarken, Halkçı Parti’den milletvekili adayı olan Turan Kayalı’nın toplumdaki büyük saygınlığından korkanların veto etmesi ile başlayan sonraki süreçte; DSP’nin kuruluşunda birlikte yer almıştık Mahir Çetin ile. Yıl 1987’deki milletvekili seçimleri öncesinde DSP’den aday adayı olmuştuk birlikte. Milletvekili aday adayı başvurumuz ile ilgili verilen belgenin altında daha sonra genel başkan koltuğuna oturacak olan Necdet Karababa’nın imzası vardı. 33 yaşında milletvekili aday adayı olduğumda, Mahir Abi’de 46 yaşındaydı. Daha sonra aramızdan birinin aday olmasını sağlama adına yaptığımız temaslarda, DSP’nin ünlü Yaşar Mengi’sinin karşısına Mahir Abi, ben ve Ereğlili partili grubumuz ile çıktığımızda “Mahir Abi’nin benden daha çok deneyimi var. Ayrıca işçi önderliği yaptı. Ben büyüğüm Mahir Abi adına aday adaylığından çekiliyorum” demiştim.
O yıllar.
33 yaşında aday adayı oluyorum, benden yaşlı Mahir Abi de 46 yaşında.
Ya şimdi?
Siyasi yaş ortalaması kaç?
Ve özveri.
Büyüğe saygı.
Paylaşım.
Ekip olabilmenin erdemi.
Ve idealizm…
O yıllardan bu güne köprülerin altından geçip giden sulara baktığımda, daha iyi yapabiliyorum kıyaslamayı.
Eskiden dostluk vardı.
Ve o dostluğun kökleri halen bugüne kadar geldi.
Ya yarın?
O noktada umut yok
Dejenerasyon dostlukların köklerine kadar girip, yozlaştırdı çünkü.
Mahir Abicim seni uğurluyorum dost yüreğimle.
Gittiğin yerde yalnızlık çekmeyeceğini biliyorum. Orada kimler yok ki. Hepsine selam söyle. Hepsini özledim. Bir gün geldiğimde, sizi görmenin mutluluğu ile göçmeye bile üzülmeyeceğim.
Yolun ışıklı, toprağın bol, güzelliğin daim olsun…