GAZETECİ MESLEKTAŞIMIZ ALİ SUAT ESER, ESKİ OKUL ARKADAŞLARIYLA SAFRANBOLU'DA BULUŞTU
Trabzon Erkek İlköğretmenOkulu 1975 yılı mezunları 37 yıl sonra Dünya Miras Şehri Safranboluda buluştu.
İlki 20 Mayıs 2010'da Ankara'da, ikincisi 19-20 Mayıs 2011'de Trabzon'da şuanda Kanuni Anadolu Lisesi olarak kullanılan okudukları binada yapılan Trabzon Erkek İlköğretmen Okulu Mezunları Buluşması bu yıl Safranbolu'da gerçekleştirildi.
19-20 Mayıs 2012 günlerinde Safranbolu Kadıoğlu Şehzade Konakları'nda toplanan öğretmen okulu mezunlarının toplantısına Safranbolu Milli Eğitim Müdürü Aslan DERİN de katılıp hoş geldiniz dedi.
İlk gün Unesco'nun Dünya Miras Kenti listesinde bulunan Safranbolu'nun Kirkille Tepesi'nden şehir yapılaşmasını rehber eşliğinde izleyip, Bulak Mencilis Mağarası ve Yörük Köyü gezdiler.
Akşam da Kadıoğlu Şehzade Konakları'nda yemekli toplantıda, bir sonraki toplantının önümüzdeki yıl 19-20 Mayıs 2013'de Kapadokya'da yapılması kararı alındı. Geceye, aynı okul mezunu olan Gaziantep Vali Yardımcısı Cemalettin ÖZDEMİRde (Zonguldak önceki Vali Yardımcısı) çelenk gönderdi.
Buluşmalara ilk kez katılan gazeteci Ali Suat ESER Safranbolu Buluşması konusunda şunları söyledi:
2007 de birbirlerine telefonla ulaşmaya çalışılan öğretmen okulu mezunları ilk kez 20 Mayıs 2010'da Ankara'da buluştu. Ben o sırada Cebeci Kalp Merkezinde yattığım için arkadaşlar da hastaneye ziyaretime geldi. Karaciğer büyümesi, siroz başlamış ve bunlara neden olan kalp kapakçığı iki ameliyatta da değiştirilemediğinden parça takılması için ABD-Houston'a sevk edilmiştim. Sevk sırasında 35 yıldır görmediğim arkadaşlarım yanımdaydı. Benim yaşama bağlanmam da etkisi büyük oldu bu buluşma. İkinci buluşma Trabzon'da okulumuzda yapıldı, ancak ABD'den gelirken doktorlar oksijen tüpüyle uçağa binebileceğime karar verdiklerinden riske girmemek için oraya da katılamadım. Bu yılki toplantının Safranbolu'da yapılması benim açımdan şans oldu.
Yaşları 55'in üzerinde öğretmen ve diğer meslek gruplarından, işadamlarının 37 yıl sonra nasıl kucaklaşıp duygusallaştığını görmek gerekirdi. Hele çocukluktan ergenliğe geçiş dönemlerinde 4 yıl yurtta kalmış olanların anıları anlatmakla bitirilemiyordu. Okulumuzda Trabzon'dan gündüzlü erkek ve kız öğrenciler de vardı. Yurdun dört yanından ve yurt dışından yaklaşık 150 dönem arkadaşı, anılarını anlatıp, özlem giderdiler. Duygusal anlar yadırganmıyor, aksine duygusallaşanların sayısını artırıyordu. Canlı müzik eşliğinde halay çekip, horon teptiler, çifte telli oynayıp, birbiriyle dans ederek 37 sonra buluşmanın coşkusunu yaşadılar.
Hepimizin 55 yaşın üzerinde olduğu düşünülürse, buluşmaların ikinci baharlarımızda yaşama sevinci verdiği ve yaşama aşısı etkisi olduğu yadsınamaz. Buluşmaların organizesinde görev alan ve katılımı sağlayan ya da mazeretini bildiren tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum.
