Toplam 303 işçiyi kapsayan toplu sözleşme görüşmelerinde taraflar arası yaşanan sert açıklamaların ardından TAT Metal Anonim Şirketi'nden yapılan yeni açıklama ise şu şekilde:


"ŞİMDİ YENİ BİRŞEYLER SÖYLEMEK LAZIM"

"Zaman değişiyor insanlar değişiyor tabi buna bağlı olarak kurumlarda bu değişimden nasibini alıyor. Bakın Türk Sendikacılığı kitabında Refik BAYDUR ne diyor “Küreselleşme hemen hemen her alanı etkilediği gibi devletleri, sivil toplum örgütlerini ve fertleri de etkilemektedir. Küreselleşmeyi tetikleyen gelişmelerin başında; teknolojik gelişmeler, ideolojik eğilimler ve ekonomik hızlı değişim ihtiyacı gelmektedir. Bu gelişmelerkarşısındaörgütlü işgücü, yaşanan bu hızlı değişime ayak uyduramamakta ve hızla zayıflamaktadır.” Yani özetle diyorki; Ne kadar söz varsa düne ait dünle beraber gitti cancağazım. Şimdi yeni bir şeyler söylemek lazım.

 

"SOSYAL BARIŞTAN, ADALETTEN SÖZ ETMEK GÜÇ OLUR"

Sendikalar iş yaşamının önemli kurumlarındandır. Ancak bir çok kişi ve kurum gibi onlarda çeşitli sorunlarla yüz yüzedir. Sendikal demokraside bu sorunlardan biridir. Gerek çalışma hayatı açısından gerekse de sağlıklı bir demokrasi açısından sendikaların şeffaf, açık, net sorgulanabilir, patronaj (ağalık) sisteminin olmadığı, üyelerinin kendilerine ve görüşlerine değer veren bir yapıya sahip olması gerekir. Yoksa çalışma hayatında sosyal barıştan ve adaletten söz etmek güç olur.

 

"BU SORUNUN CEVABI SENDİKADA"

Biz dedik ki işçimize %25 ila %38 arasında bir artış teklif ettik. Benzer şekilde beyaz yaka çalışanımıza da zam yaptık. Beyaz yaka genel olarak zamdan memnun olduğunu söylüyor. Biz söylemiyoruz mavi yaka yani aynı zamanda sendika üyesi çalışanlarımız soruyor neden bizim sözleşme imzalanmadı diye? Bu sorunun cevabı sendikada. Şimdi bunun neresi yalan bunun neresi iftira? Rastgele bazı çalışanlarımıza ücret beklentiniz nedir diye sorduk beklentilerinin üzerinde bir artışı duyunca çok memnun oldular. Elbette hiçbir şey her zaman mükemmel olamaz yapılacak işler hep vardır ve varolmayada devam edecektir.

 

"BİNDİĞİ DALI KESMEK OLMUYOR MU?"

İftar yemeklerine katılmadıklarını söylemek yani olan bir şeyi ifade etmek Tat Metal’e yakışmıyor ise yemeğe gitmemeleri için sendikanın işçiye köfte ekmek dağıtmak suretiyle yemekhanelerde verilen yemeği aldıktan sonra yemeyip masada bırakmak ve zayi etmek ne kadar yakışık alıyor? Yemekleri alıp yemeden bırakmak nankörlük etmek nimeti tepmek bindiği dalı kesmek olmuyor mu?

 

"KİM SAMİMİYETSİZ OLUYOR?"

Samimi sözcüğü sözlükte candan açık yüreklilikle davranan olarak tanımlanıyor. Biz diyoruz ki %25 ila %38 arasında bir artış verdik. Siz ne kadar istediniz diye soran basın mensubuna siz niçin söylemiyorsunuz o halde? Bu durumda kim samimiyetsiz oluyor? Fabrika kapısında bir açıklama yapmadılar mı? işveren enflasyon oranının da ki zammı bile kabul etmedi demediler mi? Bu mu işçiye doğru aktarım? Bu söylemler Türk Metal gibi köklü bir kuruma hiç yakışıyor mu? Son derece acı bir o kadar da trajikomik olan “İşten Atılırsınız” gibi bir ifademiz yokken var mış gibi söylenmesidir. Asıl iftira budur. Oysa Biz dedik ki “Sendikadan ayrılmak isteyen işçilere de işten ayrılacaksınız diye tehdit ediyorlar. Bu haberlerin ve sözlerin tamamı asılsızdır. Bizim işine sahip çıkan hiçbir işçimizle sorunumuz yok ve olamaz.” Birde kalkıp diyorlar ki; “Patronlarla şirket yöneticileri birbirlerinden bihaber” Oysa gerçekte bunlar birbirlerinden bihaber. Genel başkanları bizimde olumlu bulduğumuz güzel bir çalışma başlatmıştı akademik çevre ile sendikayı buluşturan ancak anlıyoruz ki asıl Bihaber’lik bunlarda. Endüstri ilişkilerinde kullanılan dil ve yöntemlerini geliştireceklerine halen eski ağalık sisteminin ifadeleriyle yol almaya çalışıyorlar.

 

"TARİH TEKERRÜRDEN İBARETTİR"

Araştırma gereği bile duymamış denilmiş ya bakın ben size bir örnek vereyim. Tarih tekerrürden ibarettir derler. İzmit’te kurulu Çelik Sanayi adında bir dövme fabrikası vardı. 1959 yılında kurulmuş koca fabrika ülkede örnek gösteriliyordu. Yakınlarımızda çalışıyordu bu fabrikada. Bir gün işçiler maaşlarını mazeret göstererek greve gittiler ve fabrikanın şalterini kapattılar. Sonra ne mi oldu? Koca fabrika kapandı gitti. İşçiler bir araya gelip dernek kurdular. Fabrikayı satacak adam aradılar ne kıdemlerini aldılar ne diğer haklarını. İşçiler işsiz kaldı. Biz limon satarız biz simit satarız diyenler hiçbirini yapamadı çünkü o yerlerinde sahipleri vardı. Bu psikolojiyi kaldıramadılar bir süre sonra işçi sendikaya da ağır geldi çünkü sendikanın gücü yetmedi çekip gitti. Bir daha selamete çıkamadılar. Çelik Sanayi gibi diğer bir çok şirketin çalışanları grev nedeniyle zor duruma düştü. Araştırmaya meraklı olanlar gidip araştırabilirler ve sütten ağzı yananların yoğurdu nasıl yediklerini dinlerler. Hatta uzağa gitmesinler Erdemir’in grev yapan işçisine bir sorsunlar.

 

"TAT METAL BÖLGENİN MEŞESİDİR"

Akıl veren çok olur, başka şeye gelince yok olur. Küçük vuruşlar dev meşeyi devirirmiş derler. Tatmetal bölgenin meşesidir. Kaş yapayım derken göz çıkarmamak lazım. Herkes hür iradesiyle kendi kararını kendi verecek ve oyunu kullanacak. İşimize gücümüze sahip çıkalım meşemizi zedelemeyelim. Son olarak işçi kardeşim sana vereyim bir öğüt kendi ununu kendin öğüt"