Kandilli’deki özel kömür işletmesinde çalışan madencilerin, 60 arkadaşlarının iş akitlerinin feshedildiği gerekçesiyle başlattıkları ocaktan çıkmama eylemine yaklaşık 470 civarında işçi sonlandırırken 30 kişi ise ocaktan çıkmadı.
Genel Maden İşçileri Sendikası Armutçuk Şube Başkanı İsa Mutlu yaptığı açıklamasında, 2 gündür 500 maden işçisinin yeraltında eylem gerçekleştirdiğini, işverenin ise bu akşam saatlerinde işletmeyi kapatma kararı aldığını belirtti.
“SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİZ”
Mutlu şunları söyledi: “2 gündür eylemde idik 500 maden işçisi maden ocağındaydı. Hiçbir devlet yetkili hiç kimse buna bir açıklama yapmadı. İşçilerimiz adına bölgemiz adına üzülüyoruz. Bu kadar kömür yer altında yatarken insanlarımızın istihdamdan yoksun bırakılmasına üzülüyoruz. Sözün bittiği yerdeyiz, yapacak bir şey yok. İşçilere işveren buranın kapatılacağını duyurdu, işçilerimiz de hem sağlık sorunları hem umutsuzluğa kapıldıkları için ocaktan çıkmak zorunda kaldılar. Maden ocağında ise 30 kişinin kaldığını biliyoruz o arkadaşlarımız da eylemlerine devam edecekler”
“SAATLERCE BEKLEDİK”
Maden ocağından çıkan Ömer Demir, ata mesleğini sürdürmek istediğini belirterek, “Aşağıda bir mücadele vardı. Bizlere maden ocağının kapatılacağını işveren söyledi. Bu saatten sonra yapılacak eylemlerin hiçbir fayda etmeyeceğini belirttiler. Biz de değerlendirdik eylemi sonlandırdık ama bazı arkadaşlarımız kendilerini ocağa kilitlediler. Onlar çıkma noktasında değiller biz de mücadele etmek anlamına dışarıdan destek vereceğiz. Aşağıda saatlerce bekledik, bekleyiş içerisinde olduk, işimize sahip çıkmak istedik ama çıkamadık”
“EKMEĞİMİZİN PEŞİNDEYİZ”
7 Yıldır kömür işletmesinde kömür üretim bölümünde çalıştığını belirten 30 yaşındaki Ersan Çimen “Eylemimize son verdik. Arkadaşlar ile karar aldık, artık yapacak hiçbirşey yok dediler. İşveren de geldi. Duygusal olarak hepimiz de çöktü. Saatlerce kaldık, arkadaşlar perişan haldeler. Yeraltında bir şekilde ısınmaya çalıştık, soğuktu. Birbirimize sarılarak kenetlenerek durduk, sonuç alamadık. Bundan sonra ne bileyim benim dedem, babam madenden emekli, akrabalarımız madende çalıştı. Ekmeğimizin peşindeyiz” dedi.
İşçilerin bir bölümü işletmeden ayrılarak evlerine gitti.
(Haber: Mustafa Kemal Bektaş)
