*Vedat Can, Ekin Yazın Dostları'nın davetlisi olarak  Kdz. Ereğli'ye gelen Hıfzı Topuz ile buluşmuş ve  saatler boyu kültür ve sanat üzerine sohbet etmişti.  

Karadeniz Ereğlili Ressam Vedat Can, bir süredir tedavi gördüğü Ankara’da hastanede 6 Kasım sabah saatlerinde yaşama veda ederek aramızdan ayrıldı.

Merhum Gazeteci Nihat Can’ın kardeşi olan Vedat Can’ın cenazesi önce Alaplı'ya getirildi ve  burada yıkandıktan sonra da Kasımlı Köyü'nde 7 Kasım 2018 Çarşamba günü  ikindi namazının ardından toprağa verildi.


Vedat Can'ın eşi Azize Can. İki oğlu var Vedat Can'ın, isimleri de Emre ve Ozan. Emre daha dün İngilte'ye dönmüştü.

Cenaze Törenine, ailesi, yakınları, dostları,  Heykeltraş Yaman Civan, Sanat Kurumu'ndan Ertan Karadayı, Öğrencisi Cengiz Başaran, EMO Başkanı Mehmet Ali Karanfil, Gazetemiz Muhabiri Eyüp Bektaş,  Ereğli Belediyesinden Başkan Yardımcısı Atilla Bulak ve Ayhan Atay de katıldı. 




Bektaş ile yakın dost olan Vedat Can, ilçe ile ilgili görüşlerini sürekli paylaşırdı. Can, Bozhane'deki Denizcilik Anıtı'nın önündeki çocuk parkını da, "Biçimsiz bir yerde. Sanat eserinin önüne bu tür şeyler yapılmaz" diyerek eleştirmişti. 

VEDAT CAN KİMDİR?

1968’de Gazi Eğitim Enstitüsü Resim-İş Bölümünden mezun oldu. 1978 yılında Gazi Eğitim Enstitüsü Resim İş Bölümüne öğretmen olarak atandı. 1981-1982 yılları arasında bu kurumda yöneticilik görevinde bulundu. 1982 yılında Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Resim İş Eğitimi Bölümüne öğretim görevlisi olarak atandı. Sanatta yeterlilik çalışmasını aynı kurumda tamamladı. 1987 yılında Resim Anabilim Dalı Öğretim Üyeliğine atandı. Bu görevinden 1999 yılında emekli olarak ayrılan sanatçı, birçok karma sergiye katıldı.

KİŞİSEL SERGİLER

1984 Galeri Z, Ankara

1985 Sanatyapım, Ankara

1986 Sanatyapım,  Ankara

1988 Vakıbank, Ankara

1988 Doku Sanat Galerisi, Ankara

1992 Şekerbank Sanat Galerisi, Ankara

1992 Palet Sanat Galerisi, Eskişehir

1994 Başak Sigorta Sanat Galerisi, Ankara

1995 Halk Kütüphanesi, Akşehir

1998 Doku Sanat Galerisi, Ankara

1999 Mıknatıs Sanat Galerisi, Ankara

2001 Galeri Soyut, Ankara

2003 Zerdüşt Sanat Galerisi, Ankara

2003 Doku Sanat Galerisi, Ankara

 

YURTDIŞI SERGİLER

1972 Uluslararası İbzagrafic-72, İspanya

1982 Çağdaş Türk Resmi, Kuveyt

1983 Çağdaş Türk Resmi, Avrupa Ülkeleri

1986 Çağdaş Türk Resmi, Macaristan

1990 Çağdaş Türk Resmi, Çin

1992 Çağdaş Türk Resmi, Kuveyt, Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Türkmenistan

 

-Eyüp Bektaş Yazdı-


KELEBEK GİBİ VEDA ETTİ

 

Önce Sertan Yalçın, sonra Cahide Can ve ardından da İzzet Pehlivan aradı telefonla.

Her üçü de, “ölüm!” haberi verdi.

Dediler ki, Vedat  Can veda etti.

Veda !

Ne kadar soğuk!

 

6 Kasım 2018 Salı günü sabah saatlerinde veda etmiş bize Vedat Can sessiz ve sedasız.

Biliyordum uzun süreden bu yana rahatsız olduğunu ve özel bir klinikte yattığını.

Rahatsızlığının asıl sebebi ne biliyor musunuz?

Meslek!

Yaşamı boyunca boyalarla iç içe yaşamıştı çünkü.

O boyalar ile resimler yapmıştı.

Yaptığı resimler, ülkemiz ve  dünyanın bir çok ülkesindeki sergilerde yer almıştı.

O Ressam Vedat Can’dı.

Ünlüydü.

Ünlü olmasına ünlüydü de, tanıyanlar çok iyi bilirler ki, tam bir beyefendiydi.

Gönül kibir yoktu ki.

Hamuru temizdi.

Tertemiz!

 

Vedat Can’ın ölüm haberi gerçekten de  içimi  çok yaktı.

Dört yıl önce bizim eve geldiğinde, rahatsızlığından dolayı sadece su içebilmişti.

Torunum Ekin’in çizdiklerini gösterdiğimizde, O’na bir çok tavsiyeler bulunurken, mesajları velileriydi.

Demişti ki, “çocuğun resmine müdahale etmeyin. O içinden geçenleri özgürce çizsin.”

Hiç unutmam bu sözlerini.

Dahası, bu sözlerinin videosu da var arşivimde.

Çok düşündüm yayımlamayı.

Ama bir türlü yapmadım bu “Velilere ders!” haberini.

Evet şimdi yapmalıyım bu haberi.

Yayımlamalıyım ki, çocuklarının yeteneklerine müdahale ederek bilgiçlik taslayanlar olmasın.

Çocuklar/çocuklarımız özgür olsun.

Özgürce düşünsünler,

Kararlarını da özgürce versinler.

 

Vedat Can sadece bir isim değildir.

Sadece Kdz. Ereğli Atatürk Kültür Merkezi’ndeki salonun birinin adı da değildir.

Vedat Can farklılıktır.

Sanattır.

Kültürdür.

Sevgi ve saygının tanıma şansı bulanlar için unutulmaz bir örneğidir.

Evrendir.

Kelebektir.

 

İşte o yaşamını renklerin dansına adayan ‘Can gibi Can kelebek’  geride çok hoş bir sada bıraktı ve gitti.

Işık içinde uyu Vedat Bey.

Işıklar!