Bir zamanlar “müjde” çorapları vardı.

Öyle bir reklam ile tanıttılar ki, ülkenin bir numaralı gündemi oldu.

Müjde de müjde.

Sonraki yıllarda “Müjde”yi  “Ar” ile tanıdık.

Aşk-ı Memnu dizisinin Bihter’i unutulur mu?

Aysel Gürel’in kızı Müjde Ar, Atıf Yılmaz filmleri ile Türk Sinemasının klasikleri arasına giren yapımlarda rol aldı ve ününe ün kattı.

Müjde sözü sevimlidir.

İçtendir.

Sevgi doludur.

Doğru yerde ve iyi kullanmak gerekir.

Ancak…

Son yıllarda “Müjde”nin de içi boşaldı.

Yalnızlaştı ve ardından inandırıcılığı da kalmadı.

Ağızlarda lastik olan “Müjde” sevimliliğini kaybederken, gelen bir ileti bize bu sözü kullanmanın tam sırası dedirtti.

Haber şu:

Bartın  Amasra’da yapılmak istenen termik santrale  Danıştay 14.Dairesi oy birliğiyle “dur!” dedi.

İşte müjde budur.

Bunun adı  özü anlamında kullanılmamaya tutsak edilen “Müjde” işte tam da bu haberde kullanılır.

Kullandık!

Dedik ki:

“Müjde haberi böyle olur!”

 

Elbette bu başlıkta “gönderme” var.

Muhatapları da, aynı konuları şak şak ağızlarda çiklet yapıp sanki yeni ve çözümlenmiş gibi sunan siyasetçilerdir.

Müjde ne demek?

Lütfen yani!

Öğrenin içeriğini ve öyle kullanın ki, müjdeyi kalbinden vurup durmayın.

Üzmeyin!

Değersizleştirmeyin.

Katil olmayın!

 

İşte müjde budur.

İnsan sağlığını tehdit eden ve etmesi olası bir tehlikeyi ortadan kaldırmaktır

Toplumu ölüme mahkum etmemektir.

Hastanelerde işkence çeken kanser hastalarını anlamaktır.

Doğanın kirletilmesine hayır demektir.

Var mı böyle müjdeniz beyler bayanlar, merdivensiz kayanlar!

Var mı?

Yönetime geldiğinizde çevre için yapacaklarınız nelerdir?

Pardon ya, çevre konusundan haberdar mısınız?