Ne de çabuk gelip geçiverdi koskoca 15 yıl. O yıllara anılarda dönüş yapmama sebeptir yol. Yol demek can demek, damar demek, yaşam demek.

15 yıl önce ortaya attığımda Ereğli’nin Kestaneci ile Zonguldak karayolu arasındaki orman yolunu dönemin Valisi İsmet Metin’in dikkatini çekmeyi başarmıştım.

Vali Metin “bu yol da ne?” sorusuna yanıt ararken sıralamıştım:

-Ereğli’nin vilayeti ile bağlantısını sağlayan tek yol Kepez üzerindendir.

-Bu yol da herhangi bir kapanma yaşandığında tek alternatifi Kandilli üzerinden  gerçekleşebilir.

-Kestaneci Mahallesi ‘ndekiRadar’dan Ereğli-Zonguldak karayolunun Üçköy Tepesi mevkisi arasındaki orman yolu ulaşıma hazır hale getirilir ise Ereğli hem alternatif bir yola kavuşur, hem de Kepez istikametindeki yoğunluk azaltılır.

Vali görmek istedi ortaya attığım güzergahı.

Gördü de.

Üçköy kavşağında buluşup o yoldan Radar tepesine geldik.

Yayladan geçen yol.

Oksijen deposu.

Ve ağaçlar içinde.

Vali dedi ki:

“Bu yol güzel ve alternatif olabilir. Ancak biz bu yolu önce genişletelim ve üzerine de malzeme dökerek oturmasını sağlayalım, ardından sıra sanat yapılarına gelsin.”

O sözler yetti de arttı bile.

Bunun adı çorbada tuzu olmaktı.

Ama…

Vali gitti.

Vali gidince de bu yol ile ilgili bir tek adım atılmadı.

 

Geçtiğimiz Pazar günü doğa fotoğrafları çekebilmek için dolaşmaya çıktığımızda, yol bizi oraya sürükledi.

Anılar tazelendi beynimde.

“Dur!” dedim, gidebildiğim yere kadar gittim.

Yol da fena değil ama bir yerdeki su  birikmesinin yarattığı  bozukluğu geçebileceğime inanmadım ve geri döndüm.

Ah!

Bu yol yeniden fark edilse.

Bir kamu yöneticisi veya siyasetçi Kepez yoluna alternatif sağlamayı düşünse de, bu kestirme orman yolunu ulaşıma kazandırsa.

Ne dersiniz çıkar mı böyle biri?

 

Umutsuzluk olmamalı elbette.

15 yıl önce gündeme gelen bir konuyu hatırlatmalı ki, duyarlılığı test edilmiş olanlar fark edebilsin.

İşte bu yazı o hatırlatma ile ilgili.

Yeniden hatırladım ve hatırlattım.

Umarım farklılar fark ederek farklı bir hizmeti ilçeye kazandırır.

Mutlaka böyle biri vardır ve olmalıdır.

Umut.

Umutsuz da yaşanmaz ki…