Ülkemizin baş belası TERÖR olaylarını dinmek, bitmek bilmiyor. Hemen her gün canımız yanıyor, İçimiz kan ağlıyor. Televizyon’un kumandasına basmaya korkar olduk.

Gün geçmiyor ki şehit haberi gelmesin. Şehit haberleri ile yıkılırken Bu kez de Şehir merkezlerinin can alıcı noktalarında patlayan canlı bombalar, hayatları giden insanlarımız, sakat kalan insanlarımız.Yetim kalan yavrularımız.. Uffff saymakla bitmiyor.

                28 Haziran 2016 Salıyı Çarşambaya bağlayan gece Teravi namazına gitmiş ve namaz bitiminde huzur içinde eve gireceğim derken TV lerin bangır bangır yayın yapmaları Taaa dış kapıdan duyuluyordu.

Hayırdır İnşallah Demeye kalmadan kendimi TV nin başına attım. İstanbul Atatürk Hava Limanı Dış Hatlar Servisinde Canlı bomba eylemi haberi ve ilk belirlemelere göre 10 şehit ve yaralılar vardı.

Sahura kadar TV nin başından ayrılmadım. Ölü sayısı gittikçe artıyor, 10, sonra 28, sonra 36 ve sonra 41 ve bu yazıyı yazarken en son 41 idi. İnşallah sayı daha da yükselmez.

Sosyal Medyada Yazılanlar ise içimi karartıyor. Herkes bir suçlu peşinde. İktidar muhalefeti, muhalefet iktidarı suçluyor. İkiye bölünen vatandaşlarımızda hem iktidarın, hem de muhalefetin yaptığı gibi onlarda birbirlerini suçluyor ya da tuttuğu parti dışındaki siyasileri suçluyorlar. Bu arada eylemi gerçekleştiren hainler de bizim düştüğümüz duruma kıs kıs gülüyorlar.

TV lerde alışageldiğimiz terör demeçlerine hiç girmeyeceğim, Çünkü sinirlerim alt üst oluyor. Klişeleşmiş sözler, Beylik laflar…

 Yeter yaaa… Yeter.

Durdurulsun şu Terör belası, Yetsin artık akan kanlar, dökülen gözyaşları. Dindirilsin yüreğimizdeki sızı.

Bu Bayramımız zehir oldu, Bari gelecek günlerimiz zehir olmasın.