Feramuz Güleryüz
MS 29.01.2009
Sevgili Herkül,
Sana önceki mektubumda, senin adınla adlandırılmış olan bu kentte yaşanan büyük değişimden söz etmiştim. Onun dört bin yılı aşan geçmişinde kim bilir ne büyük değişimler yaşanmıştır. Bunu tam olarak bilemiyoruz. Belki bir yerlerde vardır. Birisi yazmıştır benim gibi. Ama benim sözünü edeceğim, gördüğüm yaşadığım değişim.
Bu büyük değişim 1960 lı yıllarla birlikte başladı. o dönemde ülkemizde sanayileşme konusunda ciddi atılımlar başlatılmıştı. Bunların başında da yassı çelik üretecek bir demir çelik fabrikasının kurulması geliyordu. 1961 yılında bu çelik fabrikasının temelleri atıldı.
Nerede mi? İşte burada Karadeniz Ereğli’de, senin anlayacağın Heraklia Pontike’de. Neresinde mi? Tahmin edemezsin. Söylediğimde çok şaşıracak ve üzüleceksin. Fabrika için konumluk yer olarak, senin Liküs adıyla bildiğin, bizlerin Gülüç dediği ırmağın yıllar yılı akarak Karadeniz’le buluştuğu yere taşıdığı alüvyonların yine yıllar yılı Karadeniz’in tatlı tuzlu sularıyla yıkanmasıyla oluşan Uzunkum dediğimiz kıyı şeridi seçilmişti. Hatırlarsın; burası Kentin neredeyse ortasında sayılabilecek Göztepe’nin arkasında, Çengel Burnuna doğru uzanan geniş bir kumsaldı. Kumsalın Kabasakal, Elmatepe tarafına doğru olan kısımlarında asma bahçeleri vardı. Sonrasında çilek bahçeleri.
Burası öyle bir kumsaldı ki, çocukluğumdan anımsıyorum, denizin içinde metrelerce yürüdüğümüz halde su diz kapaklarımızı aşmazdı. Senin döneminden kalma limanın doğu mendireğini anımsarsın, bunun üzerine bir iskele yapılmıştı, o iskeleden kalkan motorlarla, sandallarla ulaşılırdı Uzunkum’a. Yaya olarak, hayvan sırtında yada motorlu araçla Göztepe aşılarak da ulaşılabilinirdi. Kent merkezine sadece iki kilometre mesafedeydi, bildiğin gibi.
İşte koca tesisler bu güzelim kumsala kurulacaktı. Şaşırdın değil mi? Nasıl böyle bir şey olabilir diye. Bugün olsa, aradan yarım yüzyıl geçtikten sonra, ne yasal düzenlemeler ne kamuoyu buna izin verir. Ama gelişme gayretinde bir ülke, işsizlerine iş yaratma gayretinde bir ülkede bazı değerler göz ardı edilebiliyor ne yazık ki.
Bu defalık bu kadar Sevgili Herkül. tesislerin kuruluş dönemine ilişkin izlenimlerime 3. mektubumda devam edeceğim.
Hoşça kal.
Ereğlili Hero
