Sen gidersin adın kalır.

O giderse de adı kalır.

Gidildiğinde kalır hepsi.

İyi derler.

Kötü derler.

Şöyle böyle derler.

Bir şey dediklerinde kalır “adı” insanın.

O bir şey nedir ki?

 

Uzun Mehmet de gittikten sonra  O’nun da adı kaldı.

Adı da kara taş parçaları.

Simsiyah.

Ama enerji taşı.

Yakılır.

Arıtılır.

Sanayiden sağlığa kadar da kullanılır.

Böyle bıraktı izi Uzun Mehmet.

Adı öyle kaldı ki, Zonguldak’a hayat verdi.

Türkiye’ye iş ve ekmek sağladı.

Bugünlere böyle geldik.

 

Karadeniz Ereğli’nin eskiden köy olan Kestaneci Mahallesi’ndendir Uzun Mehmet.

Adına karaelmas dedikleri kara taş parçalarını bulup gün ışığına çıkararak taşkömürünü kazandırmıştır ulusumuza.

Bir kahramandır.

Bölgenin de dedesidir.

Ama…

Vefasızdır Karadeniz Ereğli Uzun Mehmet’e.

Sahip çıkmazlar Uzun Mehmet’e.

Adını bile anmazlar ki.

Var ise de yok ise de başka şeyler çıkar en öne.

Sanki Uzun Mehmet ve madencilik yoktur veya hiç yaşanmamış ya da yaşanmamaktadır Karadeniz’in Ereğlisinde.

Sadece 8 Kasımlarda düzenlenen törenlerde şöylesine bir adı dolanır ağızlarda.

O kadar.

Ötesi yok.

11 yıl önce bir çok kurumun “tamam biz varız” dedikleri, Kestaneci’deki Uzun Mehmet Anıtı için bırakın tamamlamayı, adım bile atılmamıştır.

İş bitiriciliğe soyunan yoktur.

 

Oysa…

Milletvekili Ercan Candan, “arsayı teslim edin bana, projeyi de, yapımını da ben Kültür ve Turizm Bakanlığı’na yaptıracağım” diye ilan bile etmiştir.

Tık yok!

Yok… yok… yok…

 

Bugün 2013’ün 8 Kasım’ı.

Uzun Mehmet anılacak törenle.

Törende konuşulup anlatılacak  Mehmet’imizin yaptıkları.

Adının tarihte yazılı  ve unutulmayacak olduğu heyecanlı sözlerle yaldızlanacak.

Ya gerisi.

O yok!

 

Kestaneci’deki projeyi gerçekleştirmek için kılını kıpırdatmayanlara sözüm yok.

Sözüm bu kentin yaşayanlarına.

Ekmeğini Uzun Mehmet’in bulduğu  siyah taş parçalarının taşkömürü olduğunun ortaya çıkması ile kazananlara sözüm.

Bir an düşünün.

O taş parçaları bulunmasaydı Uzun Mehmet tarafından.

Kim nerede olur veya yaşardı?

Bir cevabınız var ve bu sözün anlamının derinliğinin bilincinde iseniz, mesele yok.

Mesele vefasızlıkta.

 

Herkes gider adı kalır.

Kalan “ad”larda iz bırakmalı.

Vefasızlık olmamalı bu “ad”.

 

 

 

BİR NOT:  Uzun Mehmet Kdz. Ereğlili. Ve bu kömür de Ereğli’nin Köseağzı’nda bulundu. Uzun Mehmet her yıl 8 Kasım’da anılıyor. Peki Zonguldak’ın 21 Haziran’daki Kurtuluş Günü ile Uzun Mehmet’in ne bağlantısı var? Valilik 21 Haziran Kurtuluş Günü’ne neden “Uzun Mehmet’i Anma” maddesini ekliyor. Kdz. Ereğli Uzun Mehmet’i anma törenlerine bile sahip çıkamıyor ki, Zonguldak’ta hem de valiliğin programında böyle bir madde var. Kdz. Ereğli’den bir tek  yetkili çıkıp da “Uzun Mehmet Ereğlili ve bir ilde aynı konuda iyi ayrı tören yapılmaz. Valiliğin sadece 8 Kasım’ı Uzun Mehmet’i Anma Günü olarak kabul etmesi için harekete geçilmez?