Domates kaça, kapuska ne durumda derken cep ekonomisi ile ülke ekonomisinin halini karşılaştırıyorsun.
Valla Pazar hiç de ucuz değil.
Hele hele öyle fiyatlar var ki.
“Pes yahu!” desen de değişen bir şey yok.
Bizim yörenin köylü üreticilerinin pazarında bile manav malları bulunuyor artık.
“Bu ürün nerenin” diye sorduğunda, genel yanıt “Beypazarı” oluyor.
Bir avuç Beypazarı üretip üretip gönderiyor dışarıya.
Helal olsun o üreticilere.
Bu hafta pazarında bir olay yaşadık ki, paylaşmak isterim sizlerle.
Köylü kadınlarımızın tezgahlarında satılanlar arasında mancar (lahana) özü vardı.
Biz çocuk iken çok lezzetli olan bu özleri çiğ yerdik.
Çiçek demeti gibi yapılmış mancarı sordum “ne yapılıyor bu özlerle” diye.
“Bilmeyoz” dedi.
Satıyorlar ama bilmiyorlar.
“Hem satıyorsunuz, hem de neden bilmiyorsunuz” diye takıldım.
Dediler ki, bilenler alıyormuş ve börttürdükten (haşladıktan) sonra mısır unu ile yumurtayı karıştırıp bu mancar özlerini kızartıyorlarmış.
Bildikleri sadece bu kadar.
Bir başka tezgahtaki kadın üreticiye yine sordum aynı şekilde.
O da bilmiyormuş.
“Nasıl öğreniriz” dediğimde, “artık internette herşey va, oraya bakacan” dedi.
Ereğli’de mancar özünü pişirmek için internete başvurmak !
Bastık kahkahayı.
Nasıl olsa internette her şey var va.
Valla merakımızdan iki bağ alıp gittik eve.
Temizledikten sonra börttürdük. İçine başka yiyecek maddeleri de katarak, mısır unu ile yumurtayla karıştırıp bir güzel kızarttık.
Dışarıdan birisi görse bu yemeğe asla mancar özü demez/diyemez.
Hatta, biz desek ki “bu yemek mancar özünden yapıldı” kimse inanmaz.
Tadı mı?
Müthiş!
Susuz da yapıldığından tavadan bir bütün olarak çıkıp keserek servis yapıldığından görüntüsü bile iştah açıyor.
Biz çok beğendik.
Deneyin isterseniz siz de.
Valla damak tadınıza bağlı her şey.
Yemeğin adını koyamadık. “Mancar özlü bonfile” desek tutar mı ki?
Ya da sadece "Özlü bonfile."
Ya da sadece "Özlü bonfile."
