Eski kulağı kesiklerden.
Ne vartalar atlattı.
Ne olaylar yaşadı.
Ne iniş çıkışlar arasında gelip gitti.
Yaşayan bilir yaşayan.
Zirveyi de gördü, dibi de.
Dipte sıkıntı büyüktü.
Mapushanelere güneş doğmayan dönemler geride kaldı kalmasına ama unutulur mu?
Hiç de unutulmadı ki!
En çok canını yakan çil yavrusu gibi dağılan farelerdi.
Fa-re-ler!
İyi gün dostu leşler.
Diğerleri yok!
Var ise yok ise önce aile.
Bir tek onlar vardı.
Onların varlığı ile karanlık dehlizler aydınlandı.
Ta ki bu günlere kadar!
*
Zaman tünelinin karanlıklarından çıkıp da, bugün yeniden ayağa kalkma mücadelesi veren Marangoz Mustafa dedi ki:
“Geçmiş geçmişte kaldı da, onca yılın ardından bugüne bakınca, biz ekmek mücadelesi verdik. Zor günler geçirdik ama temelinde hep ekmek kavgası vardı. Evimize bir lokma ekmek götürmek için verdiğimiz yaşam savaşı ile bugünün gençliğini yanyana getirince, şaşırıyordum. Bu gençler nasıl yaşayacak? Nasıl çalışacak? Bu evleri, pencereleri, fabrikaları kim yapacak? Kim üretecek? Kuşaklara baktığımda, evindeki bostandan iki domates toplamayan gelinler var. Benim eşim tutmuş bahçeyi ekmiş ürünü elde etmiş ve geline götürüyor. Akıl alır gibi değil. Eşime ‘sen niye götürüyorsun?’ diye müdahale ettim. Bahçesini ekmeyen bir kuşak var. Ekmediği gibi dalından domatesi toplamayıp, kayınvalidesi getirsin diye bekleyenlerin olduğu günümüzde, yarın bu insanlar nasıl karnını doyuracak diye düşünmeden edemiyorum. Bugün akşama kadar yanımda dursun ve hiçbir iş yapmasın ve 100 lira yevmiye alsın dediğimiz çırak bile bulamıyoruz.”
Ne de güzel dedi.
Sadece Marangoz Mustafa mı?
Hangi işletmenin derdini dinlesek hep aynı sorun.
Gençler top oynayacak.
Pop yapacak.
Ellerinde cep telefonu ile şu Allah’ın verdiği en güzel ve en kıymetli zamanı boşa harcayacak.
*
Marangoz Mustafa’ya dedim ki:
“Keseri bilmeyen bir gençlik var. Üniversite diyorlar, mezun olanların yüzde 99’u boş.
Oysa…
İlkokuldan itibaren kazma ve kürek ile tanışmalı insan.
Sonra da “altın bilezik”in ne olduğunu öğrenmeli.
Ki, üretsin ve ekmek kavgasında ustalık gibi bir sanata sahip olsun.
Günümüzde usta yok.
Olanlar da belki son kuşak.
Bunun sebebi, eğitim sisteminin ara eleman yetiştirmeye dönük olmaması.
Yani, eğitim eğitim eğitim.
Bu ülkenin eğitime gereksinimi var da, bu eğitime değil.”
*
Marangoz Mustafa’ların sesine kim kulak verir veya verecek?
