Sosyal paylaşım sitelerinde “Fetö’nin giremediği özel okullar” başlığıyla yayımlanan listeyi siz de gördünüz mü?
Çok ilginç bir liste!
Kimler var, kimler yok?
Bu listeyi mutlaka inceleyin ve çevrenize de bir göz gezdirin.
Çok ama çok önemli.
İlkelerinden sapanlar “Mani, mani, mani” anlayışı ile “Ne olursan ol yine gel” diyerek okullarının kapısını sınırsız ve herkese açarken, bazı okullar ise “Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş ilkelerinden ödün vermeyiz” kararlılığından ödün vermiyor.
Size göre hangisi doğru.
Elbette ayrım olmamalı.
Ama…
“Ne olursan ol gel” demek de doğru mu?
Ya sonra?
O gelenlerin okulu ele geçirmeyeceğini kim garanti eder?
Tehlikenin farkında olmayanların sayısı neden sürekli artıyor?
Para mı?
Yani mani…
**
Geçtiğimiz hafta sonu Kandillili dostum Cihat Kalafat aradı telefonla ve “Mehmet’ kaybettik” dedi.
Mehmet?
Hiç aklıma gelmedi Cihan Mehmet diye.
Öyle ya; yıllar oldu görmeyeli, görüşmeyeli.
En son belki de 20 yıldan fazla mıydı ne?
Ereğli Memleket Gazetesi’ndeki yıllar ve bugünlere gelindiğinde, ömrü tükenmişiz haberimiz olmamış.
Can ve Tuğçe adında iki çocuğu varmış Cihan Mehmet’in.
Fethiye’de yaşarmış hem de.
Oysa 25 Temmuz’da Fethiye’de kaldık iki gece.
Bilmiyordum ki, arar ve sorardım.
Ah yıllar yıllar.
Ne kadar çok anı saklı defterlerinde.
Cihan Mehmet kendisine iki çocuk veren eşi ile Ereğli Memleket Gazetesi’nde tanışmış ve iki gönül de bir olunca evlenivermişlerdi.
Aynen Koray ile Melda giibi.
Memleket okulunda yaşananlar bile o kadar derin ve unutulmaz ki.
Varlıklar.
Yokluklar.
Ve nihayetinde 16 Ekim 1991’de 25. Kuruluş yıldönümünde yayın yaşamına son veriş.
Memleket okulunda tanıdığım Cihan Mehmet Kalafat da Kandillili.
Kandillili C. Mehmet Kalafat’ı Alaplı’da Yeni Siteler Mezarlığı’nda toprağa verdik.
Allah rahmet eylesin.
Işıklar içinde uyusun.
Biliyorum ki gittiği yeni dünyada Turan Kayalı’ya, Avni Saka’ya, Nihat Can’a, Fazlı Vural’a, Behzat Atalar’a, Kemal Çetindağ’a, Yılmaz Yaman’a, Birol Karadeniz’e, İlhan Yapıcı’ya, Koray Kayalı’ya ve diğer tüm meslektaşlara selam götürdü.
