Her mevsimin kendine özgü ayrı bir güzelliği vardır. Bu günlerde sıcak rahatsız etse de bizi kış günüde soğuktan şikayet ediyorduk. Sonbaharda rüzgarın çok olduğundan yakınırız. Bahardan bile muzdarip olanlar vardır. Çok sis var yağmurlar dinmedi diye

Yaz mevsiminde tepeden bakar güneş bize. Yakıcı ışınlarından rahatsız olmayan yok gibidir. En güzel kaçış noktası ise tabii ki doğal klimalarımız ağaçların altıdır.

Hele ki koca bir çınar ağacının gövdesindeysen kış mevsiminden hallice  bahara yelken açmış gibisindir.

Zaman yok olur sanki... Bir de sohbeti de bulduysan dost meclisiyle Bakarsın gün akşam olmuş.

Sonbaharda ise güneş saklanbaç oynar bizimle. Meşe ağacının  altından  hafifce başımızı uzatırsak  sobeliyiverir hemen bizi. Üstelik rüzgarı da takmıştır koluna  kızaran, sararan yaprakları savuruverir yüzümüze dolandırırıverir ayaklarımıza

Renk cümbüşüdür bu mevsim ağaçlar. En güzel vedaları saklar içinde.

Kış güneşi de pek yabana atılır gibi değildir. Göz alıcıdır. Çam ağaçlarının en gururlandığı mevsimdir. Adete güneşi yakalamak için uzanırlar gökyüzüne doğru. Açarlar kollarını,  tutarlar kar taneciklerini yemyeşil dallarının üstünde.

Hele ki

Bahar ve güneş... İlk defa çıkan sevgililer gibidir. Çoşkuyla karşılarlar günü. Umutla sarılırlar toprağa

Bir başka güzeldir baharda ağaçlar... Usulca yürürken su topraktan dallarına doğru yeşilin en güzel tonlarıyla karşılarlar bizi. Kavuşmaların mevsimidir.

Her mevsimi severim ama illaki bir ağaç altında olmak isterim.

Ağaçların  tüm canlılara açmış oldukları o kucakta... Bir ağaç gövdesinin vermiş olduğu  huzurda

Yaz aylarının korkulu rüyasıdır orman yangınları. Bir ufak kıvılcım kaç yuvayı tarumar eder. Kaç canlıyı  bu yaşamdan koparır.

Ve  rant uğruna yok ettiğimiz ağaçlık alanlar...

Unuturuz çoğu zaman gölgesinde dinlendiğimiz o ağaçları da olmadık zülümler yaparız. Ve yine kalan o son ağacın altında dinleniriz.

Bizim sanırız dünyayı sadece biz insanlara ait. Bizim yaşam hakkımız var bize göre şekillenecek yeryüzü ve hatta gökyüzü.

Unuturuz tabiatın da bir kanunu olduğunu.

 Ve birlikte yaşamayı öğrenemezsek

O ağacın altı şarkılarda,  kitaplarda, resimlerde, fotoğraflarda kalacak yeryüzünün huzuru...

Mevsimler gelip geçmeyecek artık.