Kore'nin kuzey ile güneyi savaşıyor.
Ölüm yağmurlarının içine gönderilenler arasında Türkiye'de var.
Kimse ne işim var orada? demiyor/diyemiyor.
Allah Allah Allah…
Mehmetçik demek zafer demek.
Şehit olup cennete gitmek demek.
Ve öyle de oluyor.
Bilanço şehit 900 Türk.
**
Tarihi zaman içinde doğru okunabiliyor.
Şimdi Kore Savaşı'na Türkiye'nin katılmasını kim doğru karardı diyebilir ki.
Sanmam!
Kore'de vurdurdular Mehmetçik'i.
Şehit ettiler.
Gazi yaptılar.
1950'den bu yana 61 yıl geçti.
Kore Savaşı'nda 900 Mehmetçik şehit!
**
Irak'ta işgalci Ameri-Kan kuvvetleri bir milyondan fazla Müslümanı öldürdü.
Bu toplu kıyım karşısında Türkiye'de ses çıkmadı.
Dahası büyük bir sessizlik yaşandı.
Seyrettik son sekiz yıldan bu yana devam eden katliamı.
İzledik film gibi.
Türk askerinin başına çuval geçirilme olayını da görmemezlikten geldik.
Yuttuk.
Yutturulduk.
**
Şimdi Suriye var.
Birdenbire aslan kesiliverdik.
Bizim iç işlerimiz demesine rağmen Suriye'ye horozlanmaya başladık.
Sebep?
İleri demokrasi!
**
Yayınlanmamış kitapları bomba olarak kabul eden bir anlayış gözükara gidiyor Suriye'ye.
Ültimatom verecekler.
İyi güzel de kim adına?
Eşbaşkanlık sorumluluğundan mı?
Emri kim verdi?
Niye verdi?
**
Tehlike kapıda.
Savaş çanları çalacak yakında.
Suriye'ye kılçık atarak büyükleneceğiz.
Büyük büyük büyük olacağız?
Belki de savaşa gireceğiz.
İyi de kim adına?
**
Kore Savaşı'nda 900 Türk şehit olurken, binlercesi de gazi olarak dönebildi yurda.
Kore'ye gönderildiler.
Git dediler.
Gittiler, öldüler ve yaralandılar.
Kim adına gittiler?
Kim adına savaştılar?
Ve niye?
**
Suriye olayı kapıda.
Yakında patlar.
Ameri-Kan yetkilileri Türkiye'yi ikinci adres yapar.
Emret efendim sözü tek parola olur.
Gönderirler Mehmetçik'i savaşa.
Ölürler.
Öldürürler.
Yaralayıp yaralanırlar.
Biz de gözyaşı dökeriz şehitlerimize, gazilerimize.
Ağlarız ağlanacak halimize…
